Door Jack Rijlaarsdam,
Voorzitter van een ponyclub en lid van de Raad van Commissarissen van het geflopte recreatieproject de Blauwestad. De eerste indruk van onze staatssecretaris van Landbouw was niet overweldigend. Nu, een paar maanden later, wordt het verschil met Verburg wel duidelijk. Waar zij altijd de kool en de geit probeerde te sparen, met uiteindelijk desastreuze gevolgen voor de geit, daar wordt Bleker vooral gewaardeerd om zijn heldere taalgebruik en doortastendheid.
Nieuw is ook zijn aanpak van problemen. De overheid dwingt de sector normaal gesproken met wet- en regelgeving de richting op die haar wenselijk lijkt. Nu wordt het probleem benoemd en de verantwoordelijkheid bij de sector neergelegd.
Zo hebben alle veehouderijsectoren het ultimatum gekregen voor het einde van dit jaar het fosfaatoverschot te verminderen. Lukt dat niet, dan komt er een dwingend systeem van dierrechten. In eerste instantie gaat het om vermindering tot het niveau van 2002.
Een hele omslag voor de sector, dit beroep op de eigen verantwoordelijkheid. Het maximaal oprekken van de regels en benutten van de mazen in de wet wordt algemeen beschouwd als goed ondernemerschap. Nu wordt de sector uitgedaagd zelf maatregelen te treffen en collega’s die het algemeen belang schaden te corrigeren.
LTO heeft de handschoen enthousiast opgepakt en dwingende afspraken gemaakt met de diervoederproducenten over verlaging van het fosfaatgebruik en invoering van een fosfaatboekhouding. Prima. Maar meer aandacht voor het realiseren van draagvlak voor deze maatregelen, is minstens zo belangrijk.
In de varkenshouderij heeft de NVV de meeste leden. In de melkveehouderij is LTO de grootste belangenbehartiger, maar daar krijgen nogal wat niet-leden een wrange smaak in de mond wanneer de woorden ‘LTO’ en ‘belangenbehartiger’ in één zin gebruikt worden. Nauw samenwerken met de alternatieve bonden is noodzakelijk om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.
Vertrouwen op de eigen verantwoordelijkheid is goed, controle is beter. Een organisatie om te controleren of gemaakte afspraken daadwerkelijk worden nagekomen lijkt noodzakelijk. Positieve denkers zien in de eindige voorraad grondstoffen financiële kansen voor terugwinning van mineralen door be- en verwerking van mest . Misschien is dit gegeven, in combinatie met de behoefte aan een controlerende instantie over de veehouderijsectoren heen, wel een goede reden een nieuw productschap op te zetten: het Productschap voor Mest & Milieu.
Jack Rijlaarsdam,
Stompetoren
Bron: [www.nieuweoogst.nu]
Voorzitter van een ponyclub en lid van de Raad van Commissarissen van het geflopte recreatieproject de Blauwestad. De eerste indruk van onze staatssecretaris van Landbouw was niet overweldigend. Nu, een paar maanden later, wordt het verschil met Verburg wel duidelijk. Waar zij altijd de kool en de geit probeerde te sparen, met uiteindelijk desastreuze gevolgen voor de geit, daar wordt Bleker vooral gewaardeerd om zijn heldere taalgebruik en doortastendheid.
Nieuw is ook zijn aanpak van problemen. De overheid dwingt de sector normaal gesproken met wet- en regelgeving de richting op die haar wenselijk lijkt. Nu wordt het probleem benoemd en de verantwoordelijkheid bij de sector neergelegd.
Zo hebben alle veehouderijsectoren het ultimatum gekregen voor het einde van dit jaar het fosfaatoverschot te verminderen. Lukt dat niet, dan komt er een dwingend systeem van dierrechten. In eerste instantie gaat het om vermindering tot het niveau van 2002.
Een hele omslag voor de sector, dit beroep op de eigen verantwoordelijkheid. Het maximaal oprekken van de regels en benutten van de mazen in de wet wordt algemeen beschouwd als goed ondernemerschap. Nu wordt de sector uitgedaagd zelf maatregelen te treffen en collega’s die het algemeen belang schaden te corrigeren.
LTO heeft de handschoen enthousiast opgepakt en dwingende afspraken gemaakt met de diervoederproducenten over verlaging van het fosfaatgebruik en invoering van een fosfaatboekhouding. Prima. Maar meer aandacht voor het realiseren van draagvlak voor deze maatregelen, is minstens zo belangrijk.
In de varkenshouderij heeft de NVV de meeste leden. In de melkveehouderij is LTO de grootste belangenbehartiger, maar daar krijgen nogal wat niet-leden een wrange smaak in de mond wanneer de woorden ‘LTO’ en ‘belangenbehartiger’ in één zin gebruikt worden. Nauw samenwerken met de alternatieve bonden is noodzakelijk om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen.
Vertrouwen op de eigen verantwoordelijkheid is goed, controle is beter. Een organisatie om te controleren of gemaakte afspraken daadwerkelijk worden nagekomen lijkt noodzakelijk. Positieve denkers zien in de eindige voorraad grondstoffen financiële kansen voor terugwinning van mineralen door be- en verwerking van mest . Misschien is dit gegeven, in combinatie met de behoefte aan een controlerende instantie over de veehouderijsectoren heen, wel een goede reden een nieuw productschap op te zetten: het Productschap voor Mest & Milieu.
Jack Rijlaarsdam,
Stompetoren
Bron: [www.nieuweoogst.nu]