[bron: vilt.be]
De 15 oude lidstaten produceren samen bijna twee keer zoveel dierlijke mest als de Centraal- en Oost-Europese lidstaten, zo blijkt uit de stikstofbalans van Eurostat. Door de grote veestapel op een beperkte oppervlakte is het verschil tussen aan- en afvoer van stikstof het grootst in Nederland, gevolgd door Malta en België. Een hoge stikstofbalans is een indicatie voor milieuvervuilende stikstofverliezen naar bodem, water en lucht.
Door toediening van dierlijke en kunstmest maar bijvoorbeeld ook door gewasresten wordt de bodem verrijkt met stikstof. Door gewassen te oogsten, wordt stikstof onttrokken aan de bodem. Tussen 2005 en 2008 bedroeg het verschil tussen in- en output van stikstof in de 27 lidstaten gemiddeld 50 kg stikstof per hectare landbouwgrond. In de 15 oude lidstaten valt er een daling te noteren van 66 kg stikstof per hectare in de periode 2000-2004 naar 58 kg van 2005 tot 2008. In de nieuwe lidstaten ligt de stikstofbalans met 33 kg een flink stuk lager. Deze landen kampen met een afnemende bodemvruchtbaarheid.
Het stikstofoverschot is het grootst in Nederland, gevolgd door Malta, België, Cyprus, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en Duitsland. Uitgezonderd Noorwegen slaagden deze landen er in hun stikstofbalans te verbeteren ten opzichte van de periode 2000 tot 2004. In Nederland, Malta en België is het overschot toe te schrijven aan de grote mestaanvoer. Opvallend is dat Ierland met een even hoge stikstofinput als Groot-Brittannië een 45 procent lager overschot realiseert.
Kunstmest en dierlijke mest vormen 80 procent van de stikstofaanvoer in de 27 lidstaten. Het gebruik van compost en nutriëntenrijk afvalwater is verwaarloosbaar. Vlinderbloemige gewassen (uitgezonderd klaver in graslanden) en bodemorganismen voegen nog eens minstens zeven procent toe aan de totale stikstofinput. Stikstofdepositie uit de lucht telt voor negen procent van de stikstofaanvoer.
In de oude lidstaten wordt meer dierlijke mest (40% van de stikstofinput) gebruikt dan in de nieuwe lidstaten (32%). Malta, Nederland, België, Denemarken, Cyprus en Ierland huisvesten in verhouding tot hun oppervlakte het meeste dieren. Het gevolg daarvan is dat zij allemaal meer dan 100 kg stikstof per hectare aanvoeren. Minstens de helft daarvan is telkens dierlijke mest. In slechts twee van die landen, met name België en Nederland, gebruiken landbouwers tegelijkertijd veel kunstmest (meer dan 100 kg stikstof per hectare).
Volgens Eurostat produceert rundvee in Noord-West-Europa het meeste mest. Enkel in Denemarken is dat anders door de grote varkensstapel. In Spanje, Griekenland, Malta, Cyprus en enkele Oost-Europese lidstaten is de veestapel gemengd of zijn het zelfs de schapen en geiten die het meeste mest produceren.
De 15 oude lidstaten produceren samen bijna twee keer zoveel dierlijke mest als de Centraal- en Oost-Europese lidstaten, zo blijkt uit de stikstofbalans van Eurostat. Door de grote veestapel op een beperkte oppervlakte is het verschil tussen aan- en afvoer van stikstof het grootst in Nederland, gevolgd door Malta en België. Een hoge stikstofbalans is een indicatie voor milieuvervuilende stikstofverliezen naar bodem, water en lucht.
Door toediening van dierlijke en kunstmest maar bijvoorbeeld ook door gewasresten wordt de bodem verrijkt met stikstof. Door gewassen te oogsten, wordt stikstof onttrokken aan de bodem. Tussen 2005 en 2008 bedroeg het verschil tussen in- en output van stikstof in de 27 lidstaten gemiddeld 50 kg stikstof per hectare landbouwgrond. In de 15 oude lidstaten valt er een daling te noteren van 66 kg stikstof per hectare in de periode 2000-2004 naar 58 kg van 2005 tot 2008. In de nieuwe lidstaten ligt de stikstofbalans met 33 kg een flink stuk lager. Deze landen kampen met een afnemende bodemvruchtbaarheid.
Het stikstofoverschot is het grootst in Nederland, gevolgd door Malta, België, Cyprus, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en Duitsland. Uitgezonderd Noorwegen slaagden deze landen er in hun stikstofbalans te verbeteren ten opzichte van de periode 2000 tot 2004. In Nederland, Malta en België is het overschot toe te schrijven aan de grote mestaanvoer. Opvallend is dat Ierland met een even hoge stikstofinput als Groot-Brittannië een 45 procent lager overschot realiseert.
Kunstmest en dierlijke mest vormen 80 procent van de stikstofaanvoer in de 27 lidstaten. Het gebruik van compost en nutriëntenrijk afvalwater is verwaarloosbaar. Vlinderbloemige gewassen (uitgezonderd klaver in graslanden) en bodemorganismen voegen nog eens minstens zeven procent toe aan de totale stikstofinput. Stikstofdepositie uit de lucht telt voor negen procent van de stikstofaanvoer.
In de oude lidstaten wordt meer dierlijke mest (40% van de stikstofinput) gebruikt dan in de nieuwe lidstaten (32%). Malta, Nederland, België, Denemarken, Cyprus en Ierland huisvesten in verhouding tot hun oppervlakte het meeste dieren. Het gevolg daarvan is dat zij allemaal meer dan 100 kg stikstof per hectare aanvoeren. Minstens de helft daarvan is telkens dierlijke mest. In slechts twee van die landen, met name België en Nederland, gebruiken landbouwers tegelijkertijd veel kunstmest (meer dan 100 kg stikstof per hectare).
Volgens Eurostat produceert rundvee in Noord-West-Europa het meeste mest. Enkel in Denemarken is dat anders door de grote varkensstapel. In Spanje, Griekenland, Malta, Cyprus en enkele Oost-Europese lidstaten is de veestapel gemengd of zijn het zelfs de schapen en geiten die het meeste mest produceren.